respect voor de mensen die de tijd namen om jobra te herdenken

het lezen van alle posts die hier staan zet me toch wel aan het denken
dat het zomaar in 1 klap over kan zijn.
het realiseren dat iedereen dit onverwachts kan gebeuren inpact op mij heeft gemaakt
ik hoop dat jullie herdenking steun geeft aan de familie van jobra en jullie zelf

Meestal bij ongelukken zijn wij schakelbrommer rijders meteen helemaal verdrietig dat de brommer schade heeft opgelopen Dit zet mij toch wel aan het denken hoe kostbaar het leven is

Gewoon ongelofelijk hoe snel het leven ineens over kan zijn. Net alle posts doorgelezen en dan ben je toch wel ineens weer wakker. Heel veel sterkte voor iedereen die Jochem-Bram aka Jobra gekent heeft.

Ik kon er helaas niet bij zijn, maar wil toch even mijn herinnering aan die dag ophalen...

Ik zat op school, Werenfridus in Hoorn, toen opeens Alle leraren en HAVO 4 naar de aula moesten komen en iedereen in de klas moest blijven zitten ook al was het over 5 minuten pauze. Ik zat toen in 3 VWO en naja, dacht het zal allemaal wel. Maar toen kwam onze leraar terug.
Hij vertelde ons dat er een mede scholier was omgekomen bij een brommer ongeluk.
Er gingen echt rillingen door me heen. Ik wilde altijd al een brommer kopen en dacht echt van tering, dit kan er natuurlijk ook gebeuren.
De hele school was stil, niemand zei meer iets. De gangen waren verlaten, alleen hoorde je huilende mensen en je voelde gewoon een verdrietige sfeer.

Heel erg kut om mee te maken, ook al kende ik hem niet, vind ik het gewoon heel erg wat er is gebeurt met hem. Er gingen ook roddels over ruzie met school etc. maar dat boeit allemaal niet meer op dat soort momenten.

Gelukkig, dat mag ik eigenlijk niet zeggen, helaas is een beter woord, heeft dit wel zo een erge impact op mij gemaakt dat ik heel erg defensief rijd. Ik vertrouw geen enkele automobilist, rij echt voorzichtig en denk constant aan erge situaties wat er wel allemaal niet kan gebeuren onderweg.

Ik heb echt respect voor de gene die deze meeting hebben gehouden!

Jobra, rip.

Ja man, dat was een klote dag...

Ik zat toen in 4 havo, net een paar maanden met hem in de klas..
Als het goed is had hij het 3e uur uitval ofzo van nederlands.. en was hij na het 2e uur engels ff naar huis toe gegaan.

Toen er in de pauze na het 3e uur tussen 11 en half 12 (het is zo rond 5 voor half 12 gebeurd) werd gebeld naar een vriend van me lachte hij zich helemaal kapot, we dachten met zn allen dat het gewoon een kei harde grap was.. dat het gewoon bullshit was.óók dat hij dat volgende les uur opeens niet in de klas zat..
De gene die belde was Bernard (ziet hier ook op het forum en had toen het eerste bericht gebracht aan AF). Die zou hem op gaan halen met zijn rs toen hij opeens een trauma helicopter zag vliegen. Daar was hij dus achteraan gegaan, en trof hij uiteindelijk JB aan, zonder doek er overheen. Geef fijn gezicht lijkt mij dus.

Dat we naar de aula werden geroepen zat ik daar echt met trillende benen. De jongens die zich kapot hadden gelachen in de pauze hebben de rest van de week geen woord meer uitgebracht.

Ik ben ook direct daarna naar huis toe gegaan.

Ik weet nog wat hij zij toen die ochtend toen hij ruzie had met de leraar engels / de afdelingsleider..

JB schold hem uit voor klootzak oid.. en die leraar verstond het niet goed, "Wat zij je jochem?" "niets hoor meneer.." "Als je een vent bent, dan zeg je het tegen me. in m'n gezicht" "Ja maar meneer, ik ben nog maar 16" De hele klas lachen..

Die man stond toen het verteld werd ook met tranen over zijn wangen te luisteren...

Ja Boot zeker... Daar heb ik ook al zovele aanvaringen mee gehad...

Wat denk je, van de week regende het zo hard, dus ik erg voorzichtig en rustig gereden. Komt ik school in, wordt ik gelijk geroepen door Boot en de conciërge dat ik een te laat briefje moet halen. Ik uitgelegd waarom ik te laat was, wat denk je. Hij lacht me uit in me gezicht en zeg dat ik maar door moet rijden. Ik flipte en zei, dus jij ziet me liever dood dan levend op school komen. Dat zette hem toch aan het denken .

Maarja daar gaat het niet over. Ik kan die dag me niet super meer herinneren weet alleen dat die hele week de hele sfeer naar de klote was.

Nah, was Stroo. Boot was ook zo nu en dan niet blij met me nee.. staan volgensmij nogsteeds zwarte strepen van me in het brommer hok..
Maar ik vond het ook altijd bullshit hoor, was het spek glad, moet ik eerst een kwartier kutten om mn brom aan te lopen vanwege slippend achterwiel, om vervolgens mijn zeer stijl aflopende oprit af te komen.. al driftend naar boven gereden weer een kwartier verder.. Mag je alsnog een uur inhalen .

Mja, heb gelukkig een aardige vader .

Beetje late reactie, maar veel respect voor de mensen die zo Jobra hebben herdacht.

Hoi allemaal,

Het was of eigenlijk is, heel erg moeilijk voor mij om deze foto's te bekijken, de verhalen weer te lezen, de filmpjes weer terug te zien.

EN!!!

Jullie zijn een ontzettende grote steun voor mij en de familie van Jochem-Bram, Jobra, geweest en nog steeds. Wat een ontzettende fijne herdenking hebben wij gehad mede dankzij jullie en speciaal natuurlijk van 2SLOW4ME, Luziano!

De emoties liepen inderdaad hoog op, het was ook zo indrukwekkend, eerst de minuut stilte (iets korter) en daarna de minuut herrie (vééééél langer). Kortom, een hele geslaagde herdenking.

De film kun je op YouTube bekijken en duurt 4:49
Link


De 43 foto's staan op een mijnalbum site en staat hier http://www.mijnalbum.nl/OpenbaarAlbum-VCHSGZV3

Bedankt voor de banden die in rook zijn opgegaan, het rubber dat is versleten, zoals t hoort

Bedankt namens Anne-Marije, Wim-Cees, Anneke en Wilfred en ckers: Jochem-Bram



Op www.jochembram.nl kun je nog steeds je "ding" kwijt over Jobra...

Ontzettend graag gedaan!!! Ik word er weer stil van nu ik de foto's en filmpjes opnieuw bekijk.

Ja, idd 2SLOW4ME, onbeschrijfelijk!

Hier hetzelfde!

Oh, btw, de pizzakoerier is member Ber!

Ow, was hij dat? Die het bericht toen als eerste uitbracht?

Zie ook in dat filmpje dat ik Wilfred een hand gaf, wist op dat moment niks te zeggen...

Soms is t beter te zwijgen dat zegt vaak meer dan vele woorden!